Dworek polski zawsze swojski

Witamy w kolejnej odsłonie naszego bloga. Na dzisiaj opracowaliśmy dla Państwa znany i lubiany temat dotyczący tradycyjnej architektury dworkowej. Jak nieraz staraliśmy się przekonywać w poprzednio publikowanych wpisach klasyczne rozwiązania są ponadczasowe, i w takim duchu prezentować będziemy materiały przygotowane do tej publikacji.

Słowem wstępu chcielibyśmy przedstawić garść informacji dotyczących założeń dworskich, które przez stulecia stanowiły ważny element kultury i architektury polskiej. Co jest szczególnie istotne, planowane były jako świadomie kształtowane kompozycje przestrzenne. Ten aspekt chcielibyśmy podkreślić i dać po rozwagę, wszystkim, którzy planują w przyszłości budowę własnego domu.

Przyjrzyjmy się zatem ,jak robiono to dawniej… w centralnym punkcie znajdowały się zabudowania dworskie, w otoczeniu zaś rozplanowywano drogi dojazdowe, park, stawy oraz zabudowania gospodarcze. W rozplanowaniu przestrzeni uwzględniano nie tylko topografię terenu, ale brano pod uwagę również czynniki takie jak widzialność zabudowań – dwór jako zabudowa reprezentacyjna, miał się prezentować już z daleka.

Najbardziej typowy jest schemat, gdzie dom właścicieli znajdował się pomiędzy parkiem, a zabudowaniami gospodarczymi. Elewacja frontowa znajdowała się zazwyczaj od strony podwórza, co podkreślać miało rangę części gospodarczej, jednocześnie podkreślało nadzór właściciela nad funkcjonowaniem majątku. Po przeciwnej stronie dworu sytuowano park, który podkreślał walory krajobrazu i służyć miał relaksowi. Tak w zarysie można by opisać schemat według którego zakładano dawne majątki ziemskie, a teraz zapraszamy do przestudiowania wybranych na dziś przykładów, w których skupimy się na formie architektonicznej oraz atmosferze jaką budują wybrane kompozycje.

Jako pierwszy, urokliwy, kryty gontem dworek, w którym zwraca uwagę przede wszystkim wysunięty, podparty kolumnami taras. Atmosferę tego miejsca buduje obok klasycznej formy architektonicznej, staranny dobór kolorów, wykorzystanie naturalnych materiałów w postaci kamienia (schody) oraz drewna (stolarka, pokrycie dachu). Dodatkowym atutem jest staranne zakomponowanie zieleni wokół. Jest to przykład, który w całości lub części można z powodzeniem wykorzystać we współczesnej zabudowie.

Drugi przykład to nieskomplikowany dworek w sielskim charakterze. Bardzo proste dekoracje, w zasadzie ograniczone do dwóch kolumn w strefie wejściowej. Ten przykład dowodzi, że nawet przy pomocy bardzo ograniczonych środków można stworzyć kompozycję w charakterze dworkowym. Również w kwestii materiałów wykończeniowych wykorzystano minimalistyczne środki – gładka biała fasada, pomalowana na biało stolarka okienna, drzwi w naturalnym kolorze drewna i gont na dachu wystarczyły do stworzenia współczesnej wersji zabudowy w typie dworku.

Kolejne zdjęcie to przykład, z którego można z kolei zaczerpnąć pomysł na stworzenie własnej aranżacji w stylu vintage – deski rozbiórkowe(najlepiej ze spalonej słońcem starej stodoły), kolumny, twórcza zbieranina mebli mogą stanowić zaczyn do wykonania zadaszenia tarasu w stylu pokazanym powyżej. Wykorzystując drzwi z recyklingu (na przykład kupione na targu staroci) można dodatkowo podkreślić charakter aranżacji stylizując ją na „nadszarpniętą zębem czasu”.

Powyżej kolejna sielska odsłona tematu – na pierwszym planie klomb z kwitnącymi kwiatami, który zdecydowanie ożywia i dodaje uroku tej kompozycji, opartej ponownie na bieli skomponowanej z pociemniałym od czynników atmosferycznych drewnie. Z dekoracji ponownie jedynie dwie kolumny – chyba najchętniej wykorzystywany element architektoniczny w przypadku dworków. Tutaj kolumny oplecione roślinnością- to również sprawdzony patent na podniesienie atrakcyjności fasady domu, który harmonijnie połączy go z otaczającą zielenią.

Skoro jesteśmy przy temacie zieleni, zapraszamy do oglądania zdjęcia dobrze wszystkim znanego, choćby z wycieczek szkolnych, dworku w Żelazowej Woli. To zdjęcie pokazuje, jak pokazywany dzisiaj schemat w postaci bieli i dachu krytego gontem dobrze komponuje się z zielenią otaczającej przyrody. Tu liście bodajże klonu, kadrują powyższe ujęcie tworząc kolejny sielski obrazek.

I ostatni przykład na dziś, który pokazuje kolejny typowy dworek. Biel fasady, dach kryty gontem i wejście podkreślone daszkiem wspartym na kolumnach stanowią bazę prezentowanej dzisiaj architektury. Jeśli przy tym zadbamy o otaczającą zieleń, będziemy przy stosunkowo niewielkich nakładach mogli pochwalić się domem w stylu dworku polskiego, który dla wielu wciąż pozostaje niedoścignionym wzorem.

Życząc powodzenia w tworzeniu własnych realizacji, żegnamy się na dziś i zapraszamy do ponownych odwiedzin.